Yaşamaya Çalışıyorum

Resim
  Son yazıyı yazalı epey bir zaman olmuş. İşten güçten kafamı kaldıramadım bir türlü. Yaz sezonu olduğu için ve hiç bir iş yerinde de eleman tam olmadığı için, bir birimizi idare etmek zorunda kaldık. Nefret ediyorum insanların emeğini sömüren, bu tip iş yerlerinden veya dinazorlaşmış kurumlardan. Ne demek eleman eksik, ne demek bir birimizi idare edelim. Ben buraya senin işlerin yürüsün, seni idare edeyim diye mi geliyorum. Bu nasıl bir yüzsüzlük, nasıl bir pişkinlik, nasıl bir utanmazlık. Geçimimi sağlamak için, isteyerek gelmediğim dünyada, sırf hayatımı devam ettirebilmek için geliyorum o iş yerine. Hoş senin verdiğin 3 kuruşla devam da etmiyor ya o hayat, işte birde seni idare edeyim. Aman sen çok kazan, işlerin bozulmasın. Yaşamaya yüzüm yok zaten de, bu memlekette hiç yaşayasım gelmiyor arkadaş. Nerede toplama, süprüntü, elek altı insan varsa, bu coğrafya ya toplanmış. Mikrop yuvası resmen.   Hoş hali hazırda çalışmayı seven bir insan değilim ama böyle emeğim gasp ...

Korona Günlerinde Maziye Bakış Durum Değerlendimesi

   
     Bakıyorumda iş hayatım konusunda, 5 yılda çokta bişey değişmemiş. Meslek olarak bir sürü farklı iş yaptım ama işsiz, boşta kalma konusunda çok bişey değişmemiş hayatımda. Yine şu yazımda ki gibi olmuşum. Her ne kadar yılımı dolduramadan yeni bir işe başlıyor olsamda, bu sefer benlik bişey yok. Tamamen Korona'nın suçu. Hem teoride işsizde sayılmam, ücretsiz izne çıkarıldım. 

O dönemler işsizlik sadece benim sorunum gibi geliyordu bana ve kendimi çok suçluyordum. Çocuk doğacak, ben işsizim o çocuğa nasıl bakacam, ben niye işsizim diye kendi kendimi kahrediyordum. Oysa işsizlik dünyanın sorunuymuş. Sadece biraz sabretmek gerekiyormuş. Kendimi boş yere hırpalamışım.

Uyku düzeni falan yine kaydı, gerçi iki aydır izinliyim, birde üzerine Ramazan olunca, sahura hatta sabaha kadar oturup, öğlene kadar yatar oluyor insan. Ramazandan sonra, tekrar uykumu düzene sokmam lazım. Gece oturup, gündüz yatmak insanın piskolojisini çok bozuyor. İki yıl sürekli gece işinde çalıştım, neredeyse kafayı yiyecektim. Dünyada sadece ben varım, diğer tüm insanlar sanki ölmüş, ben yapa yanlız kalmış gibi hissediyordum. Çünkü milletin yattığı vakitte ben kalkıyor, milletin kalktığı vakitte ben yatıyordum. Aşırı derecede yanlız kalmıştım. O yüzden tekrar aynı duruma düşmemek için, uykuyu düzene sokmak lazım.

O dönemler kızım olacağını söylemişim. Kızım beklediğimizden erken doğdu. O son yazıyı yazdıktan yaklaşık 20 gün sonra, 7 aylık olarak dünyaya geldi. Erken doğum (prematüre) olduğu için, çok küçük ve çelimsizdi. Bizleri çok korkuttu, ben yaklaşık 2 yaşına gelene kadar, her an ölecekmiş gibi bekledim. İçimde hep öyle bi korku vardı. Çok şükür sağlıklı sıhatli bi şekilde, şimdilerde 5 yaşına girecek. İlk tecrübemiz, ilk göz ağrımız bizi hem çok korkuttu hemde çok mutlu etti. Her ne kadar bunca zaman çeşitli sağlık sorunları, kontrollerden dolayı hastane hastane gezmek zorunda kalsakta, şimdilerde sağlığı, sıhati iyi çok şükür. Hem ilk kızımdan sonra bir kızım daha oldu. 5 yılda ikinci kez baba oldum. Diğer kızım vaktinde doğdu, şükür sağlığı sıhati yerinde. Allahım çocuklarımın / çocuklarımızın yolunu bahtını açık etsin, iyi insanlarla karşılaştırsın inşallah.


Yorumlar

Popüler

İşe Girişlerde Sağlık Raporu Karmaşası

Yeniden Çalışmaya Başlıyorum

Agar.io Yeni Efsane Oyun Yolda