Yazan İnsan Psikolojisi

Salâh BİRSEL

Bugün takip ettiğim bloğları dolaşırken, evrengünlüğün'de, güzel bir yazıya denk geldim. Günlük tutma ve blog yazmayla alakalı bir yazıydı. Salâh BİRSEL'in tuttuğu günlüklerden bahsediyordu. Yazarın, yazdığı dönemde, benimle aynı duyguları yaşamış olduğunu farkettim. Yazdığı yazıların önemsiz, değersiz olduğu hissine kapıldığını ve bunları kim neden okusun ki dediğini gördüm. Herhalde, sadece bana da olmuyor, yazan hemen herkese oluyor bu duygu. Yazının devamında, yazarın yanıldığını gösteren en önemli etken, hâlâ birilerinin okumaya devam ettiği. 

Aslına bakacak olursak, benim yazdığım gündelik yazıları veya düşünceleri kim ne yapsın diyorum zaman zaman. Hatta sırf bu his yüzünden, uzun bir dönem yazmayı bırakmışlığımda var. Tekrar dönmemin sebebi de kimse okumasada, bu yazıların bana, ilerde rehber olacağı düşüncesi. Tecrübeleri aktarmak bir bakıma yada kafamın içinde dolaşıp duran düşünceleri, buraya bağlayıp kurtulmak. Belki benim yazılarım, Salâh BİRSEL'in yazıları gibi meşhur olup, herkes tarafından okunmaz ama en azından bi dikili taşım olur şu sanal alemde.

Vakti zamanında sebaât etmediğim için hiç bir proje koyamadım ortaya. Forumlar, bloglar, youtube kanalları derken, ben hep arkadan bakar oldum. Şu sıralar, her ne kadar video içerikler ön planda olup, blog ve yazı mecraları ilkel kalmış olsada, ben bu mecrada devam etmeyi düşünüyorum. Aslına bakacak olursak, video içerik üretmek istiyorum ama hem üretecek içerik konusunda kararsızım, hemde kamera karşısına çıkacak cesaretim yok. İlk açtığım bloğa devam ediyor olsam şimdi 10-12 yaşında bloğum vardı. Hep yarıda pes etmekten, şuan ortada hiç bir şeyim yok. Radikal kararlar aldığım bu günlerde, kısa ve uzun vadeli bir çok hedef koyuyorum kendime. Bu hedefleride buraya yazarak, bir nevi kendimle yazılı bir antlaşma yapmış olacağım.