Seo İçin Değil Kendin İçin Yaz

Eski bir yazar değilim ancak eski, hatta yıllanmış bir okurum. Blogların nefes almaya başladığı zamanlar başlamıştım, takip etmeye. 2008-2010 yıllarıydı sanırım. O zamanlar yazanlar, beklentisiz ve kendince yazar, okuyucuyu sıkmazdı. Daha seo nun ve reklamların, bu kadar piyasaya yerleşmediği yıllardı galiba. İnsanlar başlarından geçenleri, yaşadıklarını, gündemde olanları, sevdiklerini, hayallerini yazardı, ama en önemlisi kendisini yazardı kendince. Doğaldı, şimdilerde meşhur olan ''organikti'' yani.

Ben ozamanlar görmezdim, ''seo uyumlu makale nasıl yazılır'', ''seo uyumlu başlık nasıl atılır'', ''organik hit nasıl kazanılır'' gibi saçma sapan konularla ilgilenmezlerdi. Yada bloglarına alakasız ve neydiği belirsiz reklamlarla doldurmazlardı. Yazarlardı ve okurlardı. Bloglarını ev, diğer blogları komşu görürlerdi ve yorum atmakta onlar için misafirliğe gitmek demekti. Şimdi onlar yok. Eskilerden, pek kimse kalmamış. Bloglar çoğalmış ama çöp olmuşlar. Reklam ve seo makaleli çöplükler.

Hata nerde başladı? 

 Bir okur gözünden yani benim gözümden bakacak olursak, kendilerini medya şirketleriyle bir tuttular. Hani ilk parağrafta mevzuyu anlatmaya başlayıp yarıda kesen, ikinci paragrafta tekrar en baştan başlayıp yine aynı yazıları yazan, bir türlü asıl haberi anlatamayan haber siteleri varya. Hah işte tam da onları örnek aldılar. Biz reklam kokan makaleler sevsek, zaten onları takip ederdik.

İkinci bir olay seo. 

Bir blogun başına gelebilecek en kötü olay. Zamanla nasıl daha fazla ziyaretçi toplarım derken, bu arkadaşlar seo olayına girdiler ve yapılabilecek her şeyi yaptılar. Ama özlerine geri dönemediler. Ben bunu, sağlıklı yaşam diye dönem dönem  televizyona çıkıp, ''süt içmeyin kilo aldırır'', ''taş kemirin zayıflarsınız'', ''karınca yiyin çalışkan olursunuz'', gibi saçma sapan fikirler ortaya atan kişilere benzetiyorum. (tabi örnekler benim uydurmam denemeyin sakın.. :) ) Seo da böyle bir serüvendi. Önce arama motoru için yazmaya başladırlar. Sonra içi boş, anahtar kelimelerle dolu yazılar çıktı piyasaya ve şuan seocular bağırmaya başladı, özgün yazın diye. Zaten vakti zamanında özgün yazıyorlardı. Yani konu yine başladığı yere döndü, ancak gelişmekte olan bir platform geriledi. Blog olayı, istenen patlamayı yaşayamadı.

Reklam ve para kazanma hırsı.

İşsiz kaldıysan blog aç zengin ol. Kişisel gelişim kitaplarında verilen ara gazlarına benzetirim ben bunu. Emeksiz ekmek yense, kimse gece gündüz demeden çalışmaz, yan yatar keyfine bakardı. Bir hevesle açılıp, sağa sola deli gibi link paylaşan ve para kazanacağını sanıp 40-50 kuruş için güzelim bloglarına, saçma sapan reklamlar alan blog yazarları türedi. Anlattığı nerdeyse hiç birşey yok, ama içi reklam dolu. Keşke yazsanda o gün yediğini, içtiğini, gezdiğini yazsan. Hiç değilse deriz adam kişisel,  kendine özel blog tutuyor. Beyimiz açıyor kişisel blog diye, bilmem nerenin kombi reklamını, bilmem kimin araç kiralama firmasının reklamını paylaşıyor. Olmuyor, olmadıda zaten uzun sürmedi. Kapadılar bir bir.

Peki ben neden yazıyorum. 

Ben eski günlerin özlemini çekiyor ve elimden geldiğince böyle kafamı kurcalayan, aklıma takılan konuları yazmayı planlıyorum. Organik. tamamen kendimce yazılar yazıp, insanlara sunmak istiyorum. Onlar okumazsa da, açıp kendim okurum diyorum. Ama en çok, tekrar kendi için yazan ve diğer blogları ''rakip'' olarak değilde, komşu olarak gören blogların çoğalmasını istiyorum. Sizce çokmu şey istiyorum?